Święta Wielkiejnocy są najstarszym, największym i centralnym świętem chrześcijańskim. Gdyby bowiem Chrystus nie zmartwychwstał, nie obchodzilibyśmy żadnych innych świąt, którymi w ciągu całego roku się cieszymy. Nie byłoby również wspólnoty chrześcijan, której fundamentem jest przecież Zmartwychwstanie Chrystusa.

Święta Wielkanocne wzięły swój początek od żydowskiej Paschy, czyli wyjścia narodu wybranego z niewoli Egipskiej do Ziemi Obiecanej. Żydzi świętowali Paschę 14. dnia księżycowego miesiąca Nisan. Wtedy dokonała się Chrystusowa Pascha, przejście Chrystusa przez śmierć do chwały Zmartwychwstania. Wielkanoc w Kościele obchodzimy w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca, gdyż wówczas nastąpiło Zmartwychwstanie Chrystusa. Za czasów Jezusa w święto Paschy gromadzili się bardzo licznie wierni religii mojżeszowej. Składali baranka paschalnego we wspólnej ofierze, a potem spożywali go we wspólnotach rodzinnych, wspominając wyprowadzenie z niewoli egipskiej.

Dzisiaj Chrystus Zmartwychwstały gromadzi swoich uczniów, jako Baranek Boży składa się w ofierze i zaprasza ich na ucztę, na której daje im spożywać Swoje Ciało i Swoją Krew. Jest to nasza Pascha, nasze przejście do nowego życia. Krew bowiem Chrystusa – Baranka ocala nas od grzechu i śmierci i czyni nas godnymi udziału w uczcie wiekuistej radości. Dlatego od najdawniejszych czasów w naszej polskiej tradycji, centrum stołu świątecznego zajmuje baranek wielkanocny z chorągiewką i radosnym napisem: ALLELUJA!

Z okazji Świąt Wielkiej Nocy w imieniu księdza Proboszcza, księdza Wojciecha i własnym, życzę Wam, drodzy Parafianie i Goście, by Jezus Chrystus napełnił Was mocą Zmartwychwstania, a radość rodzącego się nowego życia dodawała sił i motywacji na cały rok. By Zwycięzca Śmierci, który w tę Noc uczynił nas wolnymi, pomnażał w Was wiarę prowadzącą do nieba, zapalił światło nadziei kierujące nas po ścieżkach życia, a swoją miłością błogosławił Waszym rodzinom, by odważnie świadczyły o Jego Zmartwychwstaniu w dzisiejszym świecie.